Η στρατηγική έντασης που η Κυβέρνηση συνεχίζει να καλλιεργεί αμείωτα με τους Ελληνες Δικαστές μπορεί μέν, να ευνοεί αυτή επικοινωνιακά, πλήν όμως φθείρει επικίνδυνα την Ελληνική Δημοκρατία και τους Θεσμούς.

Παρά την αδιαμφισβήτητη εμπειρία του, ως δικηγόρου, ο κ. Κοντονής, υψηλός κυβερνητικός παράγοντας ως ο Υπουργός Δικαιοσύνης,  άκομψα -αλλά όχι τυχαία- παρενέβη και κρίνει -την μη ακόμη εκδοθείσα-  απόφαση του ΣτΕ για το «Πόθεν Εσχες» θέλοντας με τον τρόπο αυτό, κατά τον γράφοντα τουλάχιστο, να επιδιώκει να επηρεάσει για την έκδοση μίας [ευνοικής για την Κυβέρνηση] μεγίστης πολιτικής βαρύτητας εκκρεμούς απόφασης, που δεν είναι άλλη από αυτή που αφορά  τον εκτρωματικό ασφαλιστικό νόμο Κατρούγκαλου.
Για να έλθουμε τώρα στα δικά μας:
Η Ηπειρος αναμένει τις επόμενες ημέρες [σύμφωνα με την ΕΜΥ] χαμηλό βαρομετρικό που θα επηρεάσει και τον ευλογημένο τόπο μας με ακραία καιρικά φαινόμενα και για αυτό πιθανά να εκδηλωθούν και πλημμυρικά φαινόμενα. Παρά το γεγονός ότι παρήλθαν ήδη οι πρώτες ισχυρές βροχές για την πεδιάδα μας και  [ελέω ορθής και αποτελεσματικής λειτουργίας των διοικήσεων των ΤΟΕΒ Ζώνης Αράχθου & Λούρου υπό την επιβλέπουσα υπηρεσία] δεν σημειώθηκαν πλημμύρες αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να εκδηλωθούν οποτεδήποτε, όταν μάλιστα εμποδίζεται  για ακατανόητο λόγο και ο σχεδιασμός για πρόσληψη επιστημονικού δυναμικού αλλά και  ο σχεδιασμός για αγορά μηχανημάτων έργου «που κάνουν άλλωστε την διαφορά στον καθαρισμό του απαρχαιωμένου χωμάτινου δικτύου».  Εάν όμως έλθουν τα χειρότερα οι ευθύνες, να είσθε βέβαιοι, θα αναζητηθούν από πάνω προς τα κάτω.
Τέλος δεν θα πρέπει να μας αφήσει να κοιμόμαστε [ούτε τις ημέρες των Χριστουγέννων] το ενδιαφέρον που έχει εκδηλώσει και μία  μεγάλη Αμερικάνικη πολυεθνική εταιρεία για την μελέτη McKinsey [χρηματοδοτηθείσα από την ΕΤΕ και τον ΣΕΒ] που αφορά την  ίδρυση και λειτουργία με την διαδικασία fast track τριών μεγάλων εργοστασίων συλλογής, επεξεργασίας και τυποποίησης ελαιολάδου σε όλη την Ελληνική Επικράτεια προυπολογισμού επένδυσης πολύ παραπάνω των 100.000.000 € το καθένα σε αντικατάσταση περίπου 3000 Ελληνικών ελαιοτριβείων. Με τον τρόπο αυτό, εάν ευδοκιμήσει, υπό την ανοχή των Ελλήνων, θα παρακαμφθεί η έγκριση από τα περιφερειακά συμβούλια, το τιμημένο Εθνικό μας προιόν [η ελιά]  θα συγκεντρωθεί σε μία, δυο ή τρείς πολυεθνικές, ο μικρός παραγωγός με το ελαιοτριβείο του θα πάψει να  εργάζεται, και βεβαίως θα χαθεί και το συγκριτικό πλεονέκτημα του ελληνικού ελαιόλαδου έναντι των άλλων χωρών [Ιταλία, Ισπανία] που δεν είναι άλλο παρά η χαμηλή οξύτητα για το δικό μας ελαιόλαδο, η οποία επιτυγχάνεται με την άμεση μεταφορά των ελαιών από τα ελαιοτόπια στα μικρά ελαιοτριβεία και ο οποίος καρπός, εάν μεταφερθεί σε μεγαλύτερες αποστάσεις για μεταποίηση, είναι βέβαιο ότι θα αποκτήσει ανεβασμένη οξύτητα.

Δημήτρης Λ & Π Λαμπράκης, Δικηγόρος Αρτας