Του Δημήτρη Χαμπίπη

Μια ακόμη κεραμίδα εν αιθρία στο κεφάλι του σαστισμένου και πληγωμένου πολίτη η ακρίβεια, που τον καθηλώνει στην γωνία και γνωστοί αλλά ανομολόγητοι οι λόγοι που την προκαλούν.

Προφανώς και η ενέργεια αποτελεί καθοριστικό στοιχείο κόστους στην παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών.

Τις πταίει όμως και η ενέργεια τραβάει την ανηφόρα;;;

Που είναι η αναγκαία αυτοκριτική, η ευθιξία και η λογοδοσία που μπορεί και να εξαγνίζει όταν ευθαρσώς αναλαμβάνεις τις ευθύνες που σου αναλογούν;

Σήμερα ένα γαϊτανάκι με αιχμές που ο ένας δείχνει τον άλλον δημιουργεί ένα ομιχλώδες τοπίο.

Κατηγορούν οι Συριζα την δεξιά για χρεοκοπία της ΔΕΗ, οι δεξιοί τον Σύριζα για την χαριστική βολή στην ΔΕΗ και το ΠΑΣΟΚ και τους δύο για προσπάθεια ξεπουλήματος της δημόσιας επιχείρησης.

Η αλήθεια κρύβεται κάπου στη μέση και τους αγγίζει όλους.

Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ έχουν τεράστιες διαχρονικές ευθύνες γιατί άφησαν ένα γιγάντιο οργανισμό στην τύχη του να αυτοδιοικείται.

Ήταν πάντα το αποκούμπι για τις πελατειακού τύπου επιλογές τους.

Μια επιχείρηση με όλες τις προδιαγραφές να είναι υγιής, βιώσιμη και κερδοφόρα μιας και τα έσοδα σε διμηνιαία βάση ήταν σταθερά και πάντα υπερτερούσαν πολλαπλάσια των δαπανών αφού 8 εκατομμύρια λογαριασμοί πληρώνονται ακόμη και με τον βούρδουλα της διακοπής.

Αντί να διορίσουν την αφρόκρεμα των τεχνοκρατών στην ηγεσία της επιχείρησης διόριζαν πάντα  αποτυχημένους πολιτευτές για να κάνουν εκεί το ενεργειακό τους.

Έτσι πήγαινε το ρουσφέτι σύννεφο.

Μια εποχή που η Ντόρα Μπακογιάννη κάπου το 1992 νομοθέτησε την μονιμοποίηση των συμβασιούχων γέλαγε & το παρδαλό κατσίκι που στα κεντρικά της ΔΕΗ στην Χαλκοκονδύλη δεν έφταναν ούτε οι καρέκλες στους διαδρόμους για να καθίσουν οι υπεράριθμοι εργαζόμενοι.

Συν τοις άλλοις μια ηττοπαθής στάση απέναντι στους συνδικαλιστές που είχαν το momentum του διακόπτη στα χέρια τους υπερδιπλασίασε τους μισθούς σε σχέση με όλους τους εργαζόμενους στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

Πέραν της προφανούς ανισότητας που προκλήθηκε στους κόλπους της εργατικής τάξης η χρεοκοπία της επιχείρησης ήταν ζήτημα χρόνου και δεν χρειαζόταν κανείς ξεχωριστές οικονομοτεχνικές γνώσεις για να το διαβλέψει.

Είχαν και αναλογικά κοινές ευθύνες γιατί το 2013 αντί να ψάξουν τρόπους να ανατάξουν την πορεία χρεοκοπίας ψήφισαν νόμο για την απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας στην λογική του ελεύθερου ανταγωνισμού στην παραγωγή, διακίνηση και εμπορία ηλεκτρικής ενέργειας.

Είναι υποκριτική η υπεκφυγή των υπουργών σήμερα που αποδίδουν τις υπερβολικές αυξήσεις στον πόλεμο στην Ουκρανία αφού η έκρηξη της τιμής της κιλοβατώρας έγινε το 2021.

Τις μεγαλύτερες όμως ευθύνες για την εξέλιξη έχει ο Σύριζα που έδωσε την χαριστική βολή.

Ο Σύριζα παιδιαρίζοντας στην κυριολεξία και στην φιλοσοφία της νεοφιλελεύθερης αντίληψης που εφάρμοσε με θρησκευτική ευλάβεια  επιχείρησε αρκετές φορές να ξεφορτωθεί την ΔΕΗ με δημόσιες εγγραφές ξεπουλήματος που ευτυχώς δεν ευδοκίμησαν.

Συνέχισε όμως με απόλυτη επιτυχία την πολιτική των Σαμαροβενιζέλων για απελευθέρωση της αγοράς αφού οι 9 από τις 14 εταιρείες παρόχους που κυριαρχούν σήμερα και αφυδατώνουν την ΔΕΗ πήραν άδειες και νομιμοποιήθηκαν την περίοδο 2016 έως 2019.

Και ήρθε μετά και ο κρυφοεφοπλιστάκος Σταθάκης το 2017 να ολοκληρώσει την στρεβλή διακύμανση της τιμής της κιλοβατώρας θεσπίζοντας το χρηματιστήριο της ενέργειας.

Εκεί λοιπόν παίζεται η διακύμανση της τιμής της κιλοβατώρας καθημερινά και στο τρίτο στάδιο της εξισορρόπησης κυριαρχεί το καρτέλ των παρόχων φυσικού αερίου που εκτοξεύει την τιμή χωρίς νομικό περιορισμό με πλαφόν στην ανώτατη τιμή, και ορισμένες εταιρείες πάροχοι κερδοσκοπούν ασύστολα.

Ένα αθέμιτο κέρδος που μετακυλίεται στις πλάτες του απροστάτευτου καταναλωτή κατά πρωτόγνωρο και προκλητικό τρόπο.

Ο Σταθάκης λοιπόν ολοκληρώνει τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές και ως κρυφοδεξιούλης δεν θέσπισε κανένα μέτρο ελέγχου και προστασίας του πολίτη. Αυτός που έκλεβε την εφορία μόνο με 2 μύρια τον χρόνο και ένας θεός ξέρει πόσα διαθέτει και που τα βρήκε.

Ο πολύς και ορίτζιναλ αριστερός Σκουρλέτης ζήτησε στο συνέδριο να πούμε ένα mea culpa και μια συγνώμη για το «χρηματιστήριο ενέργειας» αλλά έφαγε το κράξιμο της αρκούδας από τους καφρίζοντες και αλαλάζοντες συνέδρους που δεν στρώνουν να ασχοληθούν και λίγο με την πολιτική, η που συνηθίζουν να κρύβουν κάτω από το χαλί τις πικρές αλήθειες τους.

Και βγαίνει λούμπαρδος ο καψοτσιπραντρεας που κατηγορεί δημόσια τα golden boys των εταιρειών παρόχων για αθέμιτη κερδοσκοπία που όμως είναι όλα δικά του παιδιά και με την βούλα.

Η πολιτική στο καναβάτσο…

η αριστερά στα τάρταρα…