Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι από το πρώτο μας κείμενο, «ΠΟΙΟΙ και ΓΙΑΤΙ», και ήδη καταφθάνουν στοιχεία που είχαν «θαφτεί» ή επιμελώς ξεχαστεί από κάποιους.

Στοιχεία που φωτίζουν, ίσως και εξηγούν, γιατί ένα τόσο ελπιδοφόρο έργο για το εμπορικό κέντρο της Άρτας κατάντησε πηγή ταλαιπωρίας, κακοτεχνιών και απογοήτευσης.

Η αφετηρία: Μια προμελέτη υψηλού επιπέδου

Η προμελέτη για το OPEN MALL δεν ήταν μια απλή τεχνική εργασία.

Ήταν μια επιστημονική πρόταση υψηλών προδιαγραφών, με αρχιτεκτονική και αισθητική αρτιότητα.

Φέρει την υπογραφή Αρτινής αρχαιολόγου – αρχιτέκτονα, με διεθνή αναγνώριση, διακρίσεις, σπουδές σε κορυφαία πανεπιστήμια του εξωτερικού και ακαδημαϊκές υποτροφίες.

Με άλλα λόγια, μιλάμε για μια περίπτωση που υπό άλλες συνθήκες, θα ήταν στολίδι για κάθε πόλη και καμάρι για κάθε Δήμο που διεκδικεί το καλύτερο.

Χάρη σε αυτή την προμελέτη εξασφαλίστηκε η χρηματοδότηση του έργου!!!

Και τότε, όλως τυχαίως ή όχι, η δημιουργός της παρακάμφθηκε.

Η «μετάθεση»: Από την επιστήμη στην… τακτοποίηση

Αντί να της ανατεθεί και η κύρια μελέτη, όπως θα ήταν το αυτονόητο και το ηθικό, το έργο πέρασε σε άλλη Αρτινή αρχιτέκτονα, η οποία πράγματι εκπόνησε τη μελέτη, την παρέδωσε και… δεν πληρώθηκε ποτέ.

Η υπόθεση έχει πάρει πλέον τον δρόμο της Δικαιοσύνης και βρίσκεται σε εξέλιξη.

Και το τελικό χτύπημα; 

Η μελέτη κατέληξε σε γραφείο της Πάτρας. Καμία Άρτα. Καμία τοπική τεχνογνωσία. Καμία συνέχεια. Καμία λογοδοσία.

Το αποτέλεσμα: Από το όραμα στο μπετόν

Από την άριστη προμελέτη, περάσαμε σε μια καλή αλλά απλή μελέτη και καταλήξαμε σε μια κακή, κακοσχεδιασμένη υλοποίηση, την οποία σήμερα πληρώνουν έμποροι, κάτοικοι, περαστικοί, οδηγοί, τουρίστες , ολόκληρη η πόλη.

Και όλα αυτά στο όνομα κάποιας «ανάπλασης», που δεν εμπεριείχε ούτε την έννοια του σεβασμού στην τοπική ιστορία, ούτε της λειτουργικότητας.

Ποιοι αποφάσισαν αυτές τις αλλαγές;

Ποιοι μεσολάβησαν; Ποιοι ευνόησαν ποιους; Και ποιος τελικά ωφελήθηκε;

Γιατί δεν ακολουθήθηκε το αυτονόητο; Γιατί το «καλό» αποκλείστηκε και το «χειρότερο» επιλέχθηκε;

Κι όλα αυτά, μήπως για μια "πέτρα Δεματίου", κύριε πρώην;

Την επόμενη φορά που θα μιλήσετε για «αναπτυξιακά έργα», «όραμα», «αναβάθμιση», να ξέρετε ότι στην κοινωνία κάποιοι θυμούνται.

Και κάποιοι ξαναρωτούν.

Γιατί εδώ, δεν χάθηκε μόνο ένα έργο.

Χάθηκε μια ευκαιρία για την Άρτα.

Και αυτό δεν πληρώνεται μόνο με χρήμα, πληρώνεται με υποβάθμιση, ειρωνεία, αγανάκτηση.

 

«Π»