Να γεμίσει η Άρτα με προτομές του Άρη Βελουχιώτη;

Με το καλό. Και δύο και τρεις και όσες θέλετε, ακόμα και στο κατώφλι του δημαρχείου.

Αρκεί να έχει προηγηθεί ή έστω να συνοδευτεί από κάτι αντίστοιχο στη Λαμία.

Ο Άρης Βελουχιώτης, αρχηγός του ΕΛΑΣ, γεννήθηκε στη Λαμία.

Ο Ναπολέων Ζέρβας, αρχηγός του ΕΔΕΣ, γεννήθηκε στην Άρτα.

Ο πρώτος, δεκαετίες τώρα, τιμάται από την επίσημη και ανεπίσημη Αριστερά. Προτομές, οδοί, μνημεία, αφιερώματα.

Και ερχόμαστε στο σήμερα!

Το ΚΚΕ ζητά και το Δημοτικό Συμβούλιο Αρταίων εγκρίνει την τοποθέτηση προτομής του Άρη Βελουχιώτη στην πιο ιστορική και κεντρική πλατεία της Άρτας, στην Πλατεία Σκουφά.

Με ποιο θεσμικό προηγούμενο; Καμία ονοματοδοσία, κανένας δρόμος ή άγαλμα δεν προτείνεται από κόμματα στα Δημοτικά Συμβούλια!

Οι σχετικές αποφάσεις στηρίζονται σε εισηγήσεις επιτροπών, τοπικών φορέων, συλλόγων ή κατόπιν διαβούλευσης.

Σύμφωνα με την πάγια διοικητική πρακτική (και τον ν. 3852/2010, άρθρο 8), οι τιμές σε ιστορικά πρόσωπα οφείλουν να αποφεύγουν την κομματική εργαλειοποίηση, να τεκμηριώνονται ιστορικά και να συναινούν σε αυτές ευρύτερες κοινωνικές ομάδες.

Πού ακριβώς τηρήθηκαν όλα αυτά στην περίπτωση της Άρτας;

Στην Άρτα, υπάρχει ήδη οδός Άρη Βελουχιώτη.

Στη Λαμία, την πόλη του Άρη, δεν υπάρχει απολύτως τίποτα για τον Ζέρβα, που υπήρξε ο πρώτος Έλληνας αντιστασιακός με επιχειρησιακή αναγνώριση από τους Βρετανούς, έδρασε καταλυτικά στο Γοργοπόταμο και απελευθέρωσε την Ήπειρο με τον ΕΔΕΣ πριν από τον Οκτώβριο του ’44.

Η εθνική συμφιλίωση, αυτή που προώθησε με τόλμη ο Ανδρέας Παπανδρέου τη δεκαετία του ’80, απαιτεί καλή πίστη και από τις δύο πλευρές.

Όχι εκλεκτική μνήμη. Όχι κομματική ιδιοκτησία της Ιστορίας. Όχι αποσιωπήσεις.

Δεν ζητάμε διαγραφή της μνήμης του Άρη. Ζητάμε να αναγνωριστεί και ο Ζέρβας.

Και ρωτάμε ευθέως:

Αν η γενέτειρα του Άρη τον έχει ξεχάσει, εμείς στην Άρτα οφείλουμε να αναρωτηθούμε...

Τιμούμε έναν Άρη... ξεχνώντας έναν Ζέρβα;

Οι πληγές του Εμφυλίου στην Άρτα δεν έχουν ακόμη κλείσει.

Και με τέτοιες ενέργειες, δύσκολα θα κλείσουν ποτέ.

 

«Π»