Το τσίπουρο, το δημοφιλές πλέον αυτό προϊόν, που συνεχώς κερδίζει νέους φίλους και έχει «εκτοπίσει» σε μεγάλο βαθμό τα εισαγόμενα «ευγενικά» αλκοολούχα (ουίσκι, βότκα, τεκίλα, μαρτίνι κ.α.), το τελευταίο διάστημα βρίσκεται μεταξύ «δύο πυρών».
Των βιομηχάνων του είδους και των εισαγόμενων εμπόρων και λαθρεμπόρων του προϊόντος, από άλλες χώρες, κυρίως Αλβανία, Βουλγαρία και Τουρκία, χωρίς να γίνονται ούτε οι στοιχειώδεις έλεγχοι της ποιότητάς τους.
Απροστάτευτο λοιπόν το ελληνικό τσίπουρο, τόσο το τυποποιημένο, όσο και το «χύμα» που παράγουν οι παραδοσιακοί καζανάδες.
Η νοθεία, σύμφωνα με άρθρα και έρευνες ειδικών, είναι κάτι περισσότερο από ανεξέλεγκτη, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει άμεσα και σε πολλές περιπτώσεις και επικίνδυνα, η υγεία των καταναλωτών και το κράτος να χάνει τεράστια ποσά από τη μη φορολόγηση του εισαγόμενου τσίπουρου των λαθρεμπόρων.
Κάτι όμως πρέπει να γίνει και αυτό το κάτι δεν μπορεί να είναι τίποτε άλλο, από την αποτελεσματική προστασία του ελληνικού τσίπουρου.
Και οι στρεβλώσεις των νόμων που ισχύουν σε αυτή την περίπτωση, μόνο προστασία του προϊόντος, δεν προσφέρουν.
Μια προστασία που την έχουν ανάγκη τόσο οι «καζανάδες» μικροπαραγωγοί, όσο και οι παραγωγοί της τυποποίησης του εν λόγω προϊόντος.
Στην Άρτα και σε όλη την Ήπειρο, το τελευταίο διάστημα το τσίπουρο «κάνει θραύση» κυρίως λόγω κρίσης.
Όμως αυτή η κρίση ωφέλησε και τη διακίνησή του, γιατί το έκανε γνωστό στις μεγάλες μάζες και η ποιότητά του κερδίζει συνεχώς και με γρήγορους ρυθμούς, νέους φίλους.
Τέλος το τσίπουρο, τόσο στις τουριστικές περιοχές της Ηπείρου, όσο και των Ιονίων Νήσων και κυρίως της Κέρκυρας, έγινε ο «βασιλιάς» της νύχτας και των φίλων του αλκοόλ!
Λ.Σ.