Με μια ανώνυμη καταγγελία σταμάτησαν τα έργα στην Άρτα, ενώ στα Γιάννενα, παρά τις καταγγελίες, η μηχανή της Περιφέρειας δουλεύει κανονικά.

Στην Άρτα, χρειάστηκε μια ανώνυμη καταγγελία και μόνο, για να παγώσουν δυο από τα πιο σημαντικά αναπτυξιακά έργα των τελευταίων ετών: η Ανάπλαση του Ιστορικού Κέντρου και το OPEN MALL.

Η χρηματοδότηση σταμάτησε, τα εργοτάξια σίγησαν και η εικόνα του κέντρου θυμίζει πληγή ανοιχτή στο σώμα της πόλης.

Η τοπική αγορά στενάζει, οι πολίτες δυσανασχετούν και ουδείς από την τοπική ηγεσία δεν βγήκε να αντιδράσει.

Ούτε ένας θεσμικός φορέας, ούτε μια φωνή υπεράσπισης της πόλης που τιμωρείται πριν ακόμη αποδειχθεί το παραμικρό.

Στα Γιάννενα, όμως, όλα δουλεύουν… σαν «Ελβετικό ρολόι»

Την ίδια ώρα, στα Γιάννενα, στην ίδια Περιφέρεια και υπό την ίδια Περιφερειακή Αρχή, κανένα έργο δεν σταμάτησε, καμία χρηματοδότηση δεν μπλοκαρίστηκε, καμία ελεγκτική αρχή δεν πάτησε φρένο, παρά το γεγονός ότι δημοσιεύματα και πολιτικές καταγγελίες δίνουν και παίρνουν.

Χωρίς να τίθεται σε αμφισβήτηση η προσωπική ακεραιότητα του Περιφερειάρχη Αλέκου Καχριμάνη, αρκεί να ανατρέξει κανείς σε τίτλους από ΜΜΕ και δημόσιες παρεμβάσεις, για να διαπιστώσει ότι η πολιτική αντιπαράθεση είναι διαρκής και σφοδρή:

«Συναλλαγές Καχριμάνη με εγκληματική οργάνωση»

«Ο Καχριμάνης οδεύει προς το εδώλιο»

«Σήψη και διαφθορά η πορεία Καχριμάνη»

«Κομπίνες Καχριμάνη»

«Για ποιο λόγο δεν συνελήφθη ο Καχριμάνης»

«Παραίτηση Καχριμάνη για σκάνδαλα ζήτησαν στο Περιφερειακό Συμβούλιο»

Όλα τα παραπάνω δεν προέρχονται από «ψιθύρους» ή σκιές. Είναι επώνυμα δημοσιεύματα και θεσμικές αναφορές, που βρίσκονται δημόσια και ανοιχτά στη σφαίρα του δημόσιου λόγου.

Κι όμως, καμία Αρχή δεν πάτησε το φρένο στην Ήπειρο, καμία σύμβαση δεν «πάγωσε» λόγω αυτών των καταγγελιών.

Η Άρτα ως αποπαίδι;

Μήπως τελικά η Άρτα αντιμετωπίζεται ως εύκολος στόχος;

Μήπως σε τούτη την πόλη είναι πιο εύκολο να εφαρμοστεί ο Νόμος «στα γρήγορα», χωρίς περιθώρια αντίδρασης;

Μήπως επιβεβαιώνεται εκείνο που έλεγε ο αείμνηστος βουλευτής Αλέκος Λιαροκάπης: ότι «υπάρχει μια Ελλάδα χωρίς την Άρτα»;

Διότι αν η Δικαιοσύνη και η Δημόσια Διοίκηση κινούνται αστραπιαία για μια ανώνυμη αναφορά στην Άρτα, αλλά μένουν ακλόνητες παρά τις επώνυμες πολιτικές καταγγελίες στην υπόλοιπη Ήπειρο, τότε έχουμε μια δημοκρατία με δύο ταχύτητες.

Δεν ζητάμε προστασία, ζητάμε ισονομία

Η Άρτα δεν ζητάει συγκάλυψη, ούτε ασπίδα για τα όποια προβλήματα εντοπίζονται.
Απαιτεί, όμως, ίση μεταχείριση και σεβασμό στην αρχή της αναλογικότητας.
Δεν μπορεί μια πόλη να καταδικάζεται οικονομικά και κοινωνικά, όταν σε άλλες περιπτώσεις με πολύ πιο θορυβώδη δεδομένα, δεν κουνιέται φύλλο.

Και κάτι ακόμα. Η σιωπή των τοπικών αρχών δεν είναι απλώς αδυναμία, είναι συνενοχή.

Στο τέλος, ποιοι θα μιλήσουν για την Άρτα;

Αν δεν μιλήσουν οι τοπικοί φορείς, αν δεν μιλήσουν οι αιρετοί, αν δεν μιλήσει το Επιμελητήριο, οι Βουλευτές, οι Δήμαρχοι, τότε μην απορούμε που η Άρτα δεν μετράει στα κέντρα αποφάσεων.

Γιατί πολύ απλά, κανείς δεν θα την υπερασπιστεί, αν δεν το κάνει η ίδια.


Πάλι εμείς του ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗ οι εμμονικά γραφικοί;

 

«Π»

ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΑΡΘΡΩΝ

Go to top