Κεραυνός πολιτικής ανοησίας τα όσα ξεστόμισε (;) ο υφυπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Νίκος Ταγαράς, απαντώντας στην επίκαιρη ερώτηση της βουλευτού Άρτας Όλγας Γεροβασίλη, σχετικά με την υπόθεση του OPEN MALL και της Ανάπλασης του Κέντρου της Άρτας.

Τι είπε ο αθεόφοβος;

«Σταμάτησε η χρηματοδότηση, γιατί ήταν η πρώτη φορά που υποβλήθηκε καταγγελία για έργο του Ταμείου Ανάκαμψης», γεγονός που οδήγησε σε αυξημένη θεσμική επιφυλακτικότητα.

Δηλαδή, όλο αυτό το φιάσκο που υπέστη η Άρτα, η ακύρωση ενός μεγάλου έργου, το πάγωμα εκατομμυρίων, η ταλαιπωρία δεκάδων επαγγελματιών, ήταν προϊόν... «θεσμικής επιφυλακτικότητας»;

Ματαδηλαδή. Μια ολόκληρη πόλη, μια τοπική οικονομία, μια κοινωνία χιλιάδων ανθρώπων, έγιναν πειραματόζωα της κεντρικής εξουσίας και των ανεξάρτητων αρχών;

Αν αυτό δεν είναι πολιτική ανευθυνότητα, τότε τι είναι; Ανικανότητα; Ή γκάφα ολκής;

(Για να μην πούμε κάτι βαρύτερο, από αυτά που λέγονται στην πιάτσα...)

Στην περίπτωση του OPEN MALL και της Ανάπλασης, εκτυλίχθηκε ένα μνημείο κακοδιοίκησης, με σειρά «εγκληματικών» επιλογών κατά της Άρτας, χωρίς να ανοίξει ρουθούνι!

Μια ανώνυμη καταγγελία στάθηκε αρκετή για να σταματήσει ένα έργο εκατομμυρίων, και μάλιστα χωρίς να εξεταστούν οι επιπτώσεις στην τοπική αγορά και κοινωνία.

Η νέα Εθνική Αρχή Διαφάνειας, χωρίς να δώσει λογαριασμό σε κανέναν, πάγωσε το έργο χωρίς να αναλάβει καμία θεσμική ευθύνη για τα αποτελέσματα.

Επιχειρήσεις στα πρόθυρα κατάρρευσης, εργαζόμενοι που έχασαν τη δουλειά τους, συμπολίτες που διασύρθηκαν σαν ύποπτοι και «διαπλεκόμενοι».

Κι όμως, κανείς δεν αντέδρασε δυναμικά!

Καμία παναρτινή φωνή, καμία σοβαρή πολιτική πίεση, παρά μόνο τρεις «φωνές» αντίστασης:

Η Βάσω Αμπελογιάννη, επικεφαλής της «Ριζοσπαστικής Δημοτικής Αλλαγής», που στο Δημοτικό Συμβούλιο είπε το αυτονόητο:

«Αν μια ανώνυμη καταγγελία είναι ικανή να σταματήσει ένα τόσο μεγάλο έργο, τότε θα σταματούσαν όλα τα έργα σε όλη τη χώρα!»

(Δηλαδή, με απλά λόγια: Μπούρδες!)

Η δικηγόρος Ράνια Τρομπούκη, που προσέφυγε με ασφαλιστικά μέτρα κατά του Δήμου και της αναδόχου εταιρείας, φέρνοντας το ζήτημα ενώπιον της Δικαιοσύνης.

Η Όλγα Γεροβασίλη, η οποία με την ερώτηση στη Βουλή ανάγκασε τον υφυπουργό να ξεσκεπάσει το "έγκλημα" και να παραδεχτεί τα αυτονόητα.

Όχι, δεν είναι «τέλος καλό, όλα καλά»!

Όσο κι αν θέλουν τώρα κάποιοι να παρουσιάσουν το θέμα σαν «λυμένο» ή «ξεχασμένο», τίποτα δεν έχει τελειώσει.

Η Άρτα ζημιώθηκε, και κάποιος πρέπει να λογοδοτήσει.

Όχι μόνο για το έργο που σταμάτησε, αλλά και για το κλίμα λάσπης που δημιούργησαν, πολιτικά, θεσμικά, κοινωνικά.

Αυτό δεν ήταν απλώς μια διοικητική απόφαση.

Ήταν μια πολιτική πράξη χωρίς τιμωρία.

Και δυστυχώς, στην Άρτα, έχουν αρχίσει να μας συνηθίζουν έτσι...

 

«Π»

ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΑΡΘΡΩΝ

Go to top