ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ ΑΡΤΑΣ -

Το στρατόπεδο «Βέρση», άλλοτε κόσμημα του Ελληνικού Στρατού και σημείο περηφάνειας για όλους τους Αρτινούς, βρίσκεται σήμερα σε καθεστώς εγκατάλειψης και σοβαρού κινδύνου. 

Φιλοξενείται σε ένα πανέμορφο δάσος με ανεμπόδιστη θέα μέχρι τον Αμβρακικό Κόλπο, το στρατόπεδο αποτελούσε εδώ και δεκαετίες έναν χώρο ασφάλειας, οργάνωσης και κοινωνικής υπερηφάνειας για την πόλη μας.
Λίγους μήνες μετά το κλείσιμό του, η πύλη σφραγίστηκε, αλλά τα κενά ασφαλείας παραμένουν απεριόριστα. 
Το γεγονός αυτό δημιουργεί συνθήκες που μπορεί να μετατρέψουν τον χώρο σε άντρο παραβατικών όλων των ειδών, από μικροπαρανομίες έως σοβαρά εγκλήματα. 
Η πιθανότητα λεηλασίας των υπαρχουσών υποδομών είναι πλέον υπαρκτή, ενώ ο κίνδυνος πυρκαγιάς στο περιβάλλον δάσος αυξάνεται καθημερινά.
Η ιστορία έχει δείξει ότι η εγκατάλειψη στρατοπέδων σε όλη την Ελλάδα δεν είναι αμελητέα υπόθεση. 
Παραδείγματα όπως αυτά της Σπάρτης και του Μεσολογγίου αποδεικνύουν ότι οι εγκαταστάσεις μπορούν να ξαναλειτουργήσουν στο μέλλον, αλλά απαιτείται προσεκτικός σχεδιασμός και προστασία στο ενδιάμεσο. 
Χωρίς άμεση παρέμβαση, το «Βέρση» κινδυνεύει να μετατραπεί σε «γκέτο» παρανομίας, με σοβαρές επιπτώσεις για το κοινωνικό γίγνεσθαι της πόλης, την ασφάλεια των πολιτών και την περιβαλλοντική ισορροπία.
Η θέση του στρατοπέδου, εντός του αστικού ιστού της Άρτας, καθιστά την ανάγκη για άμεση παρέμβαση ακόμα πιο επιτακτική. 
Κάθε καθυστέρηση μπορεί να αποβεί μοιραία, καθώς οι ευθύνες για τυχόν καταστροφές ή ανεπιθύμητες δραστηριότητες θα βαραίνουν αποκλειστικά τους υπεύθυνους του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας.
Η μεταρρύθμιση για τις ένοπλες δυνάμεις με την ονομασία «Ατζέντα 2030» που έχει εξαγγελθεί από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας χρειάζεται να αποδειχτεί στην πράξη ότι φέρνει αποτελέσματα.
Η περίπτωση της Άρτας είναι ένα ξεκάθαρο παράδειγμα ότι η μεταρρύθμιση μπορεί να έχει ένα βαρύγδουπο τίτλο κατάλληλο για επικοινωνία, στην ουσία όμως είναι κακοσχεδιασμένη και με ελλείψεις.
Δημιουργεί θέματα και κενά με την απαξίωση της περιουσίας του στρατού και θέματα ασφάλειας στις τοπικές κοινωνίες.
Στην περίπτωση ειδικά του στρατοπέδου ΒΕΡΣΗ επιβάλλεται περισσότερη ενέργεια, ουσία και αποτέλεσμα και λιγότερη επικοινωνία, γιατί πέραν από «κόσμημα» αποτελεί και μεγάλο περιουσιακό στοιχείο που προσφέρεται και για άμεση και για οποιαδήποτε αξιοποίηση και εκμετάλλευση.
Η όλη διαχείριση των ερωτημάτων που προκύπτουν από το κλείσιμο των στρατοπέδων και η μετάθεση ευθυνών, θυμίζει την πρωινή αναφορά στο στρατό. Ο Διοικητής ρωτάει τον αναφερόμενο και αυτός απαντά «όχι εγώ, ο άλλος» και πάει λέγοντας.

Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, απαιτούνται συγκεκριμένα και άμεσα μέτρα:

1.  Ασφάλιση του χώρου με προσωπικό φύλαξης και ελεγχόμενη πρόσβαση.
2.  Συντήρηση και προστασία των υφιστάμενων υποδομών, ώστε να αποτραπεί λεηλασία και καταστροφή.
3.  Σαφής πρόβλεψη πρόληψης πυρκαγιών, μέσω καθαρισμού και συντήρησης του περιβάλλοντος δάσους.
4.  Στρατηγικός σχεδιασμός για τη μελλοντική χρήση του στρατοπέδου, ώστε να μη μείνει ανενεργό και απροστάτευτο.

Και φυσικά, η ευθύνη δεν μπορεί να παραμένει αφανής. Οι βουλευτές Άρτας, Γιώργος Στύλιος και Όλγα Γεροβασίλη, ο Περιφερειάρχης Ηπείρου Αλέξανδρος Καχριμάνης, ο Αντιπεριφερειάρχης Άρτας Βασίλης Ψαθάς, καθώς και ο δήμαρχος Αρταίων Χριστόφορος Σιαφάκας, οφείλουν να αναλάβουν πρωτοβουλίες και να συντονιστούν με όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες για να προστατευθεί το στρατόπεδο «Βέρση» πριν να είναι πολύ αργά.
Μας κάνει εντύπωση που το Περιφερειακό Συμβούλιο Ηπείρου ενώ έχει βγάλει απόφαση στην κατεύθυνση να μην κλείσουν τα στρατόπεδα σε Κόνιτσα και Θεσπρωτία, δεν έχει κάνει αντίστοιχη κίνηση γι’ αυτό της Άρτας.
Το στρατόπεδο είναι σημείο ιστορικής και κοινωνικής σημασίας για την Άρτα, και το SOS που εκπέμπει σήμερα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη από όλους τους φορείς του τόπου. 
Η αδράνεια σε αυτό το σημείο δεν είναι επιλογή, θα έχει συνέπειες για την ασφάλεια, την περιουσία και το μέλλον της πόλης μας.
Το «Βέρση» αξίζει προσοχή, φροντίδα και σεβασμό. 
Και ο χρόνος για δράση είναι χθες.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ ΑΡΤΑΣ

• < Προηγούμενο
• Επόμενο >